بررسی تاثیر طرح اتصال شیار باریک بر خواص مکانیکی اتصال جوشی ورق های ضخیم فولادی St52-3N بر روش جوشکاری قوس فلزی تحت گازهای محافظ

با توجه به مشکلات جوشکاری فولادهای ضخیم در صنایع دریایی، نیروگاهی و نفت و گاز در این مقاله یکی به بررسی اتصال جوشکاری شده توسط فرآیند پیشرفته جوشکاری شیار باریک بر روی ورق فولادی استحکام بالای کم آلیاژ St52-3N پرداخته شده است که کاربرد فراوانی در صنایع مذکور دارد. جوشکاری با استفاده از یک تورچ شیار باریک و فرآیند جوشکاری قوس فلزی تحت پوشش گاز محافظ Co2 بر روی یک اتصال بدون پخ و با استفاده از پشت بند سرامیکی و با سرعت بالاتر از روش های معمول صورت پذیرفت. در این مقاله ابتدا آزمون کشش بر روی نمونههای آماده شده انجام گردید و مشاهده شد که تنش تسلیم و استحکام کشش اتصال بیشتر از میزان استاندارد است و پس از محاسبه و بررسی درصد ازدیاد طول آن ملاحظه میگردد که میزان داکتیلیته آن در حد استاندارد میباشد. پس از اجرای آزمون ضربه به روش شارپی در دماهای +25œc و -20œc، بررسی میگردد که انرژی جذب شده در فلز جوش و ناحیه متاثر از حرارت در دماهای مختلف بیشتر از فلز پایه میباشد. همچنین پس از محاسباتKcv، چقرمگی مطلوب این اتصال رضایت بخش بوده و در نتیجه استحکام و انعطاف پذیری مناسب فلز جوش مطابق با استاندارد، از دستاوردهای این تحقیق میباشد.

کلیدواژه ها:

جوشکاری شیار باریک ، آزمون کشش ، چقرمگی ، داکتیلیته