بررسی سطح پروتئین TGF-b در بیماران با اندومتریال پولیپ و لیومیوم رحمی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت زینب (س)از آذر 1395 تا اردیبهشت 1396 در مقایسه با اندومتر و میومتر نرمال همان افراد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 418

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED07_156

تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: لیومیوم leiomyomas رحمی، شایع ترین تومورلگنی در زنان است. پولیپ های اندومتر رشد بیش از حد و موضعی غدد اندومتر و استروما هستند که عروقی با دیواره ضخیم داشته و به داخل رحم برجسته شده اند. شیوع پولیپ های اندومتر در جمعیت عمومی 8% می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین سطح پروتئین TGF-b در بیماران با اندومتریال پولیپ و لیومیوم رحمی انجام شده است روش کار: تمام بیمارانی که در بازه ی زمانی آذر 1395 تااردیبهشت 1396 به درمانگاه بیمارستان حضرت زینب (س) مراجعه کرده اند و با سونوگرافی پولیپ اندومتریوم و یا میوم برای ایشان تشخیص داده شده است و سپس تحت عمل جراحی برداشتن پولیپ و میوم رحم قرار گرفته اند و در مطالعه ی پاتولوژی آن ها این تشخیص تایید شده است، وارد مطالعه شده اند. در مجموع 110 بیمار مورد بررسی قرار گرفته اند که 11 نفر ایشان مبتلا به پولیپ و 55 نفر مبتلا به لیومیوم بوده اند. لام بیماران با روش IHC ( Immunohistochemistry) رنگ آمیزی شده است. میزان TGF-beta به صورت نیمه کمی توصیف شده است. مثبت یا منفی شدن پروتئین beta -TGF در میوم با میومتر نرمال و در پولیپ با اندومتر نرمال همان بیمار مقایسه شده است. در 63/6% بیماران مبتلا به میوم ضایعه میوم اصلا برای TGF-beta رنگ نگرفته است و در سایر موارد هم که رنگ گرفته اند درجه رنگ پذیری بالا نبوده است این در حالی است که در همه بیماران، بافت میومتر نرمال جهت رنگ گرفته و در 23/6% بیماران موارد بافت میومتر نرمال ، برای TGF-beta بیشترین رنگ پذیری را داشته اند. بافت پولیپ در هیچ یک از بیماران برای TGF-beta رنگ نگرفته است در 89/1% بیماران مبتلا به پولیپ نیز بافت سالم اندومتر برای TGF-beta رنگ نگرفته اند و در 10/9 درصد موارد بافت سالم رنگ پذیری زیادی برای TGF-beta در مقایسه با بافت پولیپ بوده است.

نویسندگان

اعظم فرجی

مرکز تحقیقات بیماری های مادر و جنین دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران