تاثیر روابط خانوادگی بر میزان خودکشی دختران نوجوان ایرانی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,643

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED08_126

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: هر ساله نزدیک به 800 هزار نفر در دنیا بدلیل خودکشی جان خود را از دست میدهند. آمار اقدام به خودکشی در ایران نیز مانند سایر نقاط دنیا در میان زنان بیشتر از مردان میباشد. درطی سالهای اخیر آمار خودکشی به ویژه در دختران نوجوان در ایران افزایش یافته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش روابط خانوادگی بر خودکشی دختران نوجوان انجام شده است.روش کار: مطالعه مروری حاضر با جستجو در پایگاه های داده ای Google Scholar, PubMed, Magiran, SID با کلیدواژه های خودکشی، دختران، روابط خانوادگی، ارتباط، پدر و مادر به هر دو زبان فارسی و انگلیسی از سال 2014 تا سال 2019 انجام شده است.یافته ها: مجموعهای از متغیرهای فردی و خانوادگی در گرایش به خودکشی دختران دخیل هستند؛ به گونهای که افزایش سن، پایین بودن سطح تحصیلات، تحصیلات پایین پدر و مادر، سن بالاتر پدر و تعداد برادران بیشتر، وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین خانواده، در قید حیات نبودن مادر، رابطه نامطلوب و پرتنش والدین با یکدیگر، رخ دادن اتفاقات ناراحتکننده در دو ماه اخیر و شدید بودن نگرانی حاصل از آن، وجود بیماری روانی در پدر و مادر، سابقه مصرف سیگار، مواد مخدر و الکل در خانواده، سابقه اقدام به خودکشی در خانواده، داشتن دوست پسر، استعمال سیگار و قلیان، مواد مخدر و الکل با گرایش بیشتر نوجوانان دختر به خودکشی همراه است. کاهش ارتباط کلامی میان خانواده و کاهش مهارتهای ارتباطی میان اعضای خانواده به ویژه ارتباط میان والدین و فرزندان، عامل تاثیرگذار دیگر در این خصوص میباشد.نتیجه گیری: آمار مرگ و میر ناشی از خودکشی در دنیا در میان آقایان بیشتر میباشد، ولی در ایران این آمار تقریبا به یک اندازه میباشد. در طی سالهای اخیر خودکشی در میان نوجوانان و جوانان افزایش یافته است این یک زنگ خطر برای نظام سلامت و نیاز به توجه جدی به بهداشت روان در جامعه است. لازم است با انجام اقداماتی مانند شناسایی عوامل موثر بر خودکشی در این دختران، آموزش به اعضای خانواده در زمینه ی بهبود روابط اعضا با یکدیگر، حمایت عاطفی و روانی بیشتر از نوجوانان بخصوص دختران برگزاری کارگاه هایی مانند مهارتهای ارتباطی، مهارتهای زندگی مورد توجه قرار دهد

نویسندگان

محمد رحملو

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران دانشگاه علوم پرشکی تهران، تهران، ایران

زهرا عباسی دولت آبادی

دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، استادیار گروه پرستاری مراقبت ویژه و مدیریت پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

آرمان برزگر

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران