شیوع خشونت خانگی علیه زنان مراجعه کننده به درمانگاه های مرکز بهداشت شهرستان آباده در سال 1397

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 563

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED08_159

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: خشونت خانگی شایعترین شکل خشونت علیه زنان در جهان با بیشترین پیامدهای جسمی، اجتماعی، روانی و اقتصادی است. برآورد میشود که در بیش از نیمی از خانواده ها خشونت خانگی وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع و عوامل موثر بر خشونتهای خانگی علیه زنان مراجعه کننده به درمانگاه های مرکز بهداشت شهرستان آباده در سال 1397 انجام گرفته است.روش کار: مطالعه مقطعی- تحلیلی حاضر بر روی 475 نفر از زنان مراجعه کننده به درمانگاه های مرکز بهداشت شهرستان آباده انجام گردید. نمونه گیری به روش آسان و در دسترس انجام شد و زنانی که به واحدهای تنظیم خانواده و کودکان مراجعه نموده بودند در صورت موافقت و عدم سابقه اختلالات روانی در نمونه گیری وارد شدند. روش جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر مشخصات جمعیت شناختی زن و شوهر، انواع سوء رفتار (جسمی، کلامی، عاطفی، مالی و جنسی) و عوامل موثر در بروز سوء رفتار بود. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و آزمونهای آنالیز واریانس و مجذورکای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: شایع ترین فرم سوء رفتار به ترتیب سوء رفتار عاطفی (%61/6)، کلامی (%49/2)، جسمی (%32/6)، مالی((%28/4 و جنسی( (%18/4 بود. همچنین ارتباط معناداری بین بروز سوء رفتار و میزان تحصیلات، شغل، درآمد، سطح اجتماعی، رابطه فامیلی، اعتیاد همسر و تعداد فرزندان مشاهده شد .(p<0/05)نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در مورد شیوع خشونت خانگی و عوامل مهم مرتبط با آن، پیشنهاد می شود با تقویت مهارت هایی مانند مقابله با استرس، کنترل خشم و تفکر خلاق، روشهای کنار آمدن با چالش ها و مشکلات زندگی مشترک به زوج ها آموزش داده شود تا در نتیجه آن از خشونت کاسته شود و در محیط خانواده آرامش برقرار شود.پیام برای سیاستگذاران: تقویت نهاد خانواده و جایگاه زن در آن و در سایر صحنه های اجتماع و استیفای حقوق شرعی و قانونی زنان در همه عرصه ها، ضمن توجه ویژه به نقش سازنده آنان؛ باید از مهمترین دغدغه های برنامه ریزان عالی در امور اجتماعی باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

منصور سخندانی

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران