چشم اندازها و چالش های فراروی سلول های خورشیدی نانوپیلار

از آنجایی بازده سلول های خورشیدی کنونی بسیار بالاست، برای ساخت سلول های بهتر باید به کاستن میزان ماده مصرفی و کاهش هزینه اندیشید. می توان با ساخت سلول های نازک تر و بهینه کردن ظرفیت جذب نور، با کاهش هزینه، بازده سلول ها را افزایش داد. یکی از راه های بهبود جذب نور استفاده از نانوذرات فلزات نجیب می باشد. از طرفی مواد و نوآوری های معماری ابزار ها برای افزایش عملکرد سلول های خورشیدی ضروری است، در حالی که مجتمع سازی آن ها در مقیاس بزرگ به طور بالقوه آن ها را به عنوان یک منبع زیست پذیر از انرژی های جایگزین تبدیل می کند. در این راستا، در سال های اخیر با پیشرفت مداوم در این حوزه، پژوهش های فوق العاده ای شده است. در این مقاله، پیشرفت های اخیر در سلول های فتوولتائیک مبتنی بر نانوپیلار مرور شده اند و چالش ها و چشم انداز آینده آن ها مورد بحث قرار گرفته است. آرایه نانوپیلار مزایای منحصر به فرد بیشتری نسبت به فیلم های نازک در زمینه های خواص نوری و مجموعه حامل ارائه می دهد که ناشی از هندسه سه بعدی خود آن هاست. ساختار استوانه ای باریک نانو لوله کربنی باعث فشرده شدن مرتب اکترونها در هر یک از آنها می شود. الکترونها در طول نانو لوله حرکت می کرد و باعث تحریک شدن الکترونی جدید برای ادامه ی جریان می شدند.

کلیدواژه ها:

سلول های فوتوولتائیک نانوپیلار ، سلول خورشیدی ، نانوسیم