نقش زنان در محیط زیست شهری و توسعه پایدار

محیط زیست شهری محصول برخورد و تلفیق سه بعد مجزای محیط طبیعی، محیط انسان ساخت و محیط اقتصادی و اجتماعی است و توجه واحد به هر یک از این ابعاد بدون توجه به دو بعد دیگر به ناپایداری محیط شهری می انجامد. بسیاری از شهرها به شدت از آلودگی منابع آبی، آلودگی هوا، عدم کفایت آب آشامیدنی، نبود سیستم جمع آوری و تصفیه فاضلاب، آلوده شدن خاک به مواد شیمیایی، انباشته شدن مواد زاید جامد، فرسایش خاک و... رنج می برند آثار تجمعی اینگونه مسایل زیست محیطی نه تنها باعث تهدید سلامتی شهروندان می شود بلکه مانع دستیابی به توسعه پایداری شهری می شود . با افزایش مشکلات دنیای مدرن، شهر های پایدار در اولویت سیاست های کشور های توسعه یافته قرار گرفت. کشور های در حال توسعه مانند ایران نیز هم اکنون در پی اجرای این سیاست ها در جهت حل مشکلات مختلف فرهنگی، اجتماعی، زیست محیطی و با در نظر گرفتن پیامدهای اقتصادی هستند موضوع توسعه پایدار شهری در کشور ما موضوع جدیدی نیست اما محیط زیستی که منجر به پایداری شهر شود موضوعی جدید است که مزایای مربوطه در گرو توجه به آن می باشد بحران سلامت و عدم ایمنی محیطی در ابعاد جسمی و روانی، فضاهای شهری و مسکونی معاصررا تهدید می کند . درچنین شرایطی اتخاذ رویکرد های نوین برنامه ریزی وطراحی محیط برای ارتقای سلامت محیطی شهروندان ضروری است. یکی از راه حل های اجرای گسترده محیط زیست مطلوب شهری، توجه به بحث مدیریت پسماندها به طریقی مناسب که باعث کاهش خطرات مربوط به سلامتی انسان ها و آسیب های زیست محیطی گردد حایز اهمیت است . در این مقاله تلاش شده است که وضعیت محیط زیست انسانی شهرها از جهت مدیریت پسماندها و نقش برجسته زنان در این مهم بررسی اجمالی شود .

کلیدواژه ها:

محیط زیست شهری ، توسعه پایدار ، مدیریت پسماند ، زنان