رابطه طرحواره های ناسازگار و سبک های دلبستگی با رضایتمندی زنان متاهل دارای 5 سال زندگی مشترک در شهر کرمانشاه

هدف از پژوهش بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار و سبک های دلبستگی با رضایتمندی زناشویی زنان متاهل دارای5سال زندگی مشترک در شهر کرمانشاه بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان متاهل دارای 5 سال زندگی مشترک در شهر کرمانشاه در سال 1396 بود، نمونه آماری نیز بر اساس حجم جامعه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش طرحواره های ناسازگار یونگ ) 1990 (، سبک های دلبستگی هازن و شیور 1987 ( و رضایتمندی زناشویی اولسون ) 1989 ( می باشد. داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، نتایج ( نشان داد بین طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایتمندی زناشویی زنان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با رضایتمندی زناشویی زنان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا با رضایتمندی زناشویی زنان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. متغیر دلبستگی ایمن با ضریب بتای0/33 می توانند به طور مثبت و معنی داری رضایتمندی زناشویی زنان متاهل را پیش بینی کنند. طرحواره های ناسازگار اولیه در زمینه محدودیت مختل با ضریب بتای0/32 متغیر طرحواره های ناسازگار اولیه در زمینه ارتباط دارد با ضریب بتای0/29 و متغیر طرحواره های ناسازگار اولیه در زمینه خودگردانی مختل با ضریب بتای0/26 میتوانند به طور منفی و معنی داری رضایتمندی زناشویی زوجین را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگاری ، سبک های دلبستگی ، رضایتمندی زناشویی ، زنان