بررسی بازیافت محصولات چوبی در ایران

در اغلب کشورهای پیشرفته یکی از مهم ترین مشکلات محیط زیست زباله و معضلات ناشی از آن است. امروزه به دلیل گسترش فرهنگ شهرنشینی، مقوله تامین بهداشت جامعه شهری، حفظ محیط زیست و ... از جمله مهم ترین عواملی است که باید مورد توجه قرار گیرد. اهمیت حفظ محیط زیست ایجاب می کند تا حد امکان پسماندها تفکیک و جداسازی شوند. بدین منظور در سال های اخیر در کشور ما طرح تفکیک زباله در مبدا در بعضی از کلان شهرها از جمله تهران و مشهد آغاز شده است. با وجود آموزش های عمومی و فرهنگ-سازی، همچنان بازیافت و تبدیل زباله در کشور، در گام اول ثابت و بی حرکت مانده است. یکی از زباله های قابل بازیافت، زباله های چوبی می باشند که به دلیل نبود مدیریت کارآمد، با زباله های پست مخلوط شده و از چرخه مصرف خارج می شوند. مبلمان، تزیینات، محصولات صنعتی از جمله تخته فیبر، نیوپان و کاغذ از جمله فراورده های چوبی می باشند که در صورت پایان یافتن عمر مفید به صورت زباله های جامد، هدر رفته و به چرخه بازیافت بر نمی گردند. لذا میتوان نتیجه گرفت که بازیافت این محصولات علاوه بر کاهش آلودگی هایمحیط زیست، ماده اولیه ارزان قیمتی را برای استفاده در صنعت معرفی کرده و در کاهش بهره برداری از جنگلها؛ که سبب فرسایش خاک و از بین رفتن تنوع گونه های جانوری می شود؛ موثر است. همچنین بازیافت زباله های چوبی به نسبت سایر زباله های موجود، هزینه زیادی ندارد و در صنایع مثل تولید تخته خرده چوب، تخته فیبر و چوب پلاستیک بخوبی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

زباله های چوبی ، آلودگی محیط زیست ، بازیافت ، صرفه اقتصادی