اصلاح شیمیایی نانوسلولز با هدف آبگریزی سطح آن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 941

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WOODCONF02_006

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

چکیده مقاله:

در سال های اخیر علاقه بسیار زیادی به استفاده از زیست توده به عنوان مواد و انرژی تجدیدپذیر وجود داشته است. تولید مواد با ابعاد نانومتری از بسیاری از منابع سلولزی امکان پذیر می باشد. مواد برپایه سلولز، پایدار، قابل بازیافت و غیرسمی هستند؛ بنابراین، پتانسیل تبدیل به نانومواد سبز با ویژگی های بسیار مفید را دارا می باشند. پتاننسیل این نانوذرات برای نانومواد کارا خاص اثبات شده است. ویژگی های مکانیکی موثر و قابلیت تقویت-کنندگی، فراوانی، وزن کم و قابلیت زیست تخریب پذیری این نانوذرات موجب می شود آنها گزینه مطلوبی برای فرآوری نانوچندسازه های پلیمری باشند. با این حال، برای هر نانوذره، مسئله اصلی مربوط به پراکندگی همگن آنها در ماتریس پلیمری است. انواع نانوسلولز شامل سلولز نانوفیبریله شده، سلولز نانوکریستالی و نانوسلولز- باکتری می باشند. با توجه به آب دوستی این مواد، یکی از بزرگترین چالش های بکارگیری آنها در چندسازه های پلیمری، کاهش چسبندگی این مواد با زمینه پلیمری غیرقطبی است که موجب ضعیف شدن ویژگی های مکانیکی محصول نهایی خواهد شد. یکی از راه حل های این معضل اصلاح شیمیایی سطح نانوسلولز با هدف آبگریز کردن آن می باشد. روش های اصلاح شیمیایی سطح برای آبگریز کردن شامل استری کردن، سیلان دار کردن و اورتان دار کردن می باشند.

نویسندگان

مژده مشکور

استادیار گروه علوم و مهندسی کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان