بهره برداری تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی در جنوب تهران: کاربرد مدلهای الگوریتم ژنتیک و شبکه های عصبی مصنوعی

هدف اصلی در این مقاله، ارائه یک الگوریتم بهره برداری بهینه از منابع آب سطحی و زیرزمینی در راستای تأمین نیازهای آبی، کنترل تغییرات سطح متوسط آبخوان دراراضی کشاورزی و کاهش هزینه های پمپاژ میباشد. جهت دستیابی به اهداف ذکر شده یک مدل بهینه سازی بهره برداری تلفیقی تدوین شده است. در این مدل بهینه سازی جهت شبیه سازی تغییرات سطح آبخوان از نتایج مدل شبیه سازی (PM) Processing Modflow استفاده میشود. نتایج این مدل برای شبیه سازی سناریوهای مختلف و همچنین برای آموزش یک شبکه عصبی مصنوعی ANN) استفاده شده است و بر اساس آن معادلات پاسخ آبخوان تدوین میگردند. جهت محاسبه سیاستهای بهره برداری بهینه از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی، مدل شبکه عصبی آموزش داده شده آبخوان با یک مدل بهینه سازی بر مبنای الگوریتم ژنتیک تلفیق میگردد. قوانین بهره برداری تلفیقی نیز با استفاده از سیاستهای بهینه بدست آمده و از طریق آموزش یک شبکه عصبی مصنوعی مناسب تدوین شده اند. مدل توسعه داده شده جهت بهره برداری بهینه تلفیقی از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی جنوب تهران مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج این مطالعات نشان دهنده کارایی مناسب مدل و اهمیت وجود نگرش سیستمی در بهره برداری بهینه تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی میباشد

کلیدواژه ها:

بهره برداری تلفیقی ، شبیه سازی ، بهینه سازی ، شبکه های عصبی ، منابع آب سطحی و زیرزمینی