ارزیابی عملکرد الگوریتم توسعه یافته جفت گیری زنبورهای عسل در بهره برداری بهینه از سیستم های مخزنی

افزایش نیاز روزافزون به آب با کمیت و کیفیت مطلوب مهندسین و برنامه ریزان را وادار به تفکر و ارایه طرحهای پیشرفته برای بهره برداری بهینه از سیستمهای منابع آب نموده است . روشهای بهینه سازی فراکاوشی از قبیل الگوریتم بهینه یابی جفت گیری زنبورهای عسل که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است، از روشهای نوین مورد بحث در دهه های اخیر بوده اند . در این تحقیق پس از توسعه الگوریتم HBMO که توسط محققان قبلی ارایه شده است، حل مساله بهینه سازی بهره برداری از سیستم تک مخزنی سد دز با استفاده از الگوریتم توسعه یافته مذکور مورد بررسی قرار گرفته است . در ادامه نیز به منظور بررسی صحت جوابهای حاصله، مدل الگوریتم ژنتیک مناسب تهیه شده و در حل مساله فوق، با مدل توسعه یافته HBMO مقایسه شده است . نتایج بدست آمده حاکی از این مطلب است که مدل توسعه یافته جفت گیری زنبورهای عسل از کیفیت لازم به منظور استفاده در حل مسایل بهره برداری از مخازن برخوردار بوده و همگرایی مشابه آن با مدل GA مصداقی بر توجیه پذیری جوابهای حاصل از الگوریتم حاضر می باشد . همچنین می توان نتیجه گرفت الگوریتم حاضر از پتانسیل مناسبی برای استفاده در حل مسایل پیچیده بهره برداری از سیستم های مخزنی برخوردار است .

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، بهره برداری از مخازن ، الگوریتم های فراکاوشی