برآورد پتانسیل رواناب با استفاده از GIS در حوضه آبریز خسروآباد

رواناب یکی از پارامترهای مهم چرخه آبی طبیعت و مدیریت منابع آب، بخصوص مدیریت حوضه های آبریز میباشد. در این تحقیق داده های سنجش از دور و تکنیک های GIS برای بررسی پتانسیل رواناب حوضه خسروآباد (همدان) مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور لایه های موضوعی مختلف مانند نقشه های کاربری اراضی و پوشش گیاهی، مدل رقومی ارتفاع، شیب، نقشه گروه هیدرولوژیکی خاک و موقعیت زیرحوضه های منطقه تهیه شدند. در این تحقیق، از آمار ۱۱ ساله ده ایستگاه بارانسنجی در منطقه استفاده گردید. به منظور بررسی تغییرپذیری مکانی رواناب، پتانسیل برآوردشده با روش وزنی به چهار رده کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد طبقه بندی شد. به منظور ارزیابی رواناب برآورد شده از روش SCS استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که روش وزنی قادر به برآورد قابل قبول توزیع مکانی رواناب میباشد و از این روش میتوان جهت برآورد پتانسیل سیل خیزی در هنگام کمبود داده ها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، رواناب ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، سنجش از دور