بررسی مشخصات فیزیکوشیمیایی پساب خروجی مزرعه پرورش ماهی و ارائه راهکار بازچرخانی آن به داخل آبخوان ( مطالعه موردی : مزرعه پرورش ماهی قزل آلا واقع در منطقه قوریگل استان آذربایجانشرقی)

رشد روز افزون جمعیت و افزایش تقاضا به منابع آب در کشور ما ایران که گستره وسیعی از آن را اقلیم خشک و نیمه خشک تشکیل می دهد، سبب بهره برداری بی رویه از منابع سطحی و زیرزمینی و به تبع از آن کمبود شدید آب در بیشتر مناطق کشور گردیده است. در این راستا از جمله راهکارهای عملی و کارآمد که امروزه برای بهینه سازی مصرف آب، تقویت و یا متعادل نگهداشتن ذخیره مخازن آب زیرزمینی مورد توجه و توصیه قرار گرفته است، بازچرخانی آبهای نا متعارف از جمله پساب ها به داخل آبخوانها و استفاده مجدد از آنها می باشد. بدیهی است که این امر به سهم خود می تواند نقش مؤثری در مدیریت منابع آب داشته باشد. از جمله انواع پساب ها، پساب خروجی از مزارع پرورش ماهی می باشد که با بررسی کیفیت و حصول اطمینان از عدم آلایندگی آن با توجه به استانداردهای موجود و در صورت فراهم بودن شرایط لازم، امکان با زچرخانی آن به داخل آبخوان وجود دارد. در این تحقیق، مزرعه پرورش ماهی قزل آلا در منطقه قوریگل استان آذربایجان شرقی به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده و ضمن بررسی مشخصات فیزیکو شیمیایی پساب خروجی، راهکار بازچرخانی آن به داخل آبخوان با توجه به وضعیت هیدروژئولوژی و خاکشناسی منطقه ارائه گردیده است. بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق، مقادیر پارامترهای فیزیکو شیمیایی پساب خروجی با بیشتر استانداردهای معتبر موجود مطابقت داشته و با توجه به شرایط حاکم بر منطقه و در نظر گرفتن معیارهای لازم و همچنین جلوگیری از افزایش غلظت برخی از یونهای آلاینده مانند نیتریت در آبهای زیرزمینی منطقه، بازچرخانی پساب خروجی به داخل آبخوان با انجام تغذیه مصنوعی به طریقه سطحی(نفوذ دادن از سطح زمین) نسبت به زیرزمینی(تزریق کردن به وسیله چاه) مناسبتر تشخیص داده شد و از میان روش های مختلف تغذ یه به طریقه سطحی نیز، روش آبیاری در اولویت اول و روش حوضچه ای در اولویت دوم پیشنهاد گردید . در این روشها به دلیل تصفیه طبیعی، معمولاً غلظت عناصر آلاینده احتمالی کاهش یافته و می توان با تمهیدات لازم ، مقدار آنها را به حداقل ممکن رساند.

کلیدواژه ها:

مزرعه پرورش ماهی ، پساب خروجی ، فیزیکو شیمیایی ، بازچرخانی ، آبخوان