توسعه هسته تخمینگر درمدل کاهش مقیاس آماری SDSM

پدیده تغییر اقلیم اثرات قابل توجهی را در سالهای اخیر برسیستمهای منابع آب در سرتاسر جهان گذاشته است و نتایج مدلهای گردش عمومی حاکی از آن است که این اثرات در اینده نیز ادامه خواهند داشت برای استفاده از نتایج مدلهای گردش عمومی در فرایند برنامه ریزی منابع اب نیاز است تا این نتایج در محدوده مکانی مناسب کاهش مقیاس داده شوند که یکی از متداولترین رویکردهای اماری دراین زمینه استفاده از مدل SDSM است دراین تحقیق پس از ارائه عملکرد مدل SDSM به توسعه هسته تخمینگر دراین مدل با استفاده از یک مدل رگرسیونی خطی چند متغیره و چند ضابطه ای بنام مدل درختی که روشی از میان روشهای مبتنی بر داده کاوی است پرداخته شده است. در نهایت مدل بهینه شده MT-SDSM با شاخصهای اماری مناسبتری ارائه شده است. حوضه نیمه خشک ادری در استان کرمان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، کاهش مقیاس ، داده کاوی ، SDSM ، مدل درختی