بررسی ازمایشگاهی اثر زاویه قرار گیری آبشکن T شکل مستغرق نسبت به ساحل برتوپوگرافی بستر در قوس 90 درجه

حفاظت ساحل رودخانه در مقابل فرسایش از اهداف اصلی ساماندهی رودخانه ها در توسعه پایدار منابع آب به شمار می آید از جمله سازه های سامان دهنده و اصلاح مسیر رودخانه ها آبشکن هستند که با هدف کنترل فرسایش حفاظت ساحل و دیواره های خارجی پیچها، اصلاح مسیر و کاهش عرضی رودخانه به کار می روند دراین مقاله تاثیر زاویه قرارگیری آبشکن T شکل مستغرق نسبت به ساحل خارجی در قوس 90 درجه و در موقعیت 45 درجه بر توپوگرافی بستر قوس بررسی شده است برای این منظور از یک فلوم مستطیلی به عمق 70 سانتی متر و عرض 60 سانتی متر و با شعاع مرکزی 2/4 متر استفاده گردیده است کف کانال از رسوبات با قطر 1/28 میلی متر و به عمق 37 سانتی متر پوشیده شده است. ازمایشات تحت جریان با دبی ثابت 25 لیتر بر ثانیه و درشرایط استانه حرکت مصالح انجام گرفته اند. نتایج نشان میدهد که در زوایای غیرقایم تاثیر آبشکن در محافظت از ساحل خارجی قوس در پایین دست آبشکن افزایش یافته است همچنین حداکثر عمق آبشستگی در زاویه 90 درجه بیشتر از سایر زوایا است.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، آبشکن ، T شکل ، قوس ، مستغرق