امکان سنجی تغذیه مصنوعی در شرق تالاب گوری گل از دیدگاه ساختمان آبخوان

کمبود آب شیرین و تجدید پذیر در کنار گسترش روزافزون نیاز به آب اقتضا می کند که از منابع آب شیرین موجود در حد امکان بصورت مطلوبی و بهینه استفاده نمود پساب خروجی استخرهای پرورش آبزیان در صورت عدم مخرب بودن آنها برای محیط زیست راهکار مناسبی جهت برگشت آب به آبخوان می باشد با توجه به آزاد بودن آبخوان جنس رسوبات آبرفت منطقه اقلیم منطقه شیب هیدرولیکی و وجود ارتباط هیدرولیکی بین آبخوان و تالاب قابلیت انتقال آبخوان عمق برخورد به سطح آب زیرزمینی در منطقه نفوذ پذیری سریع خاک در آزمایشهای استوانه مضاعف شیب سطح زمین و توپوگرافی منطقه تاثیر پذیری سریع آب خوان از بارش از دیدگاه ساختمان آبخوان اجرای تغذیه مصنوعی دراین منطقه امکان پذیر میباشد. با توجه به اهمیت کیفیت پساب خروجی دراین طرح قبل از اجرای آن می بایست بررسی دقیق دراین خصوص انجام پذیرد.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، گوری گل ، ساختمان آبخوان