پیش بینی تقاضای روزانه آب شهری با استفاده از ترکیب برنامه ریزی بیان ژن وآنالیز تبدیل موجک؛ مطالعه موردی شهر همدان

پیش بینی تقاضای آب شهری از ابزارهای مهم برای طراحی، بهره برداری و مدیریت سیستم های تامین آب شهرها می باشد. تعدد عوامل تاثیرگذار در میزان تقاضای آب در جوامع شهری و تغییر تاثیر این عوامل در شرایط مختلف،باعث ضعفروش های تحلیلی ریاضی سنتی، در این زمینه شده است. در سال های اخیر استفاده از روش های مختلف هوش مصنوعی و ترکیب آنها برای حل چنین مسائلی، مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، ترکیب روش برنامه ریزی بیان ژن با آنالیز تبدیل موجک جهت پیش بینی تقاضای روزانه آب در شهر همدان استفاده شده است. مصرف آب روز های قبل و پارامترهای اقلیمی به عنوان عوامل موثر بر تقاضای آب در نظر گرفته شده است. این مطالعه شامل دو بخش است: در بخش اول کارایی برنامه ریزی بیان ژن در پیش بینی تقاضای آب شهری بررسی شده است و بهترین ترکیب ورودی ها )بهترین مدل( تعیین شده است. در بخش دوم تاثیر آنالیز موجک بر نتایج حاصل از مدل برتر ارزیابی شده است. طبق نتایج حاصل، مدلی با ورودی هایی شامل مصرف آب یک، دو، سه و هفت روز قبل بهترین مدل جهت پیش بینی تقاضای روزانه آب، درمطالعه موردی حاضر می باشد و ترکیب برنامه ریزی بیان ژن با آنالیز تبدیل موجک موجب بهبود نتایج پیش بینی تا 10 درصد می شود.

کلیدواژه ها:

تقاضای روزانه آب شهری ، پیش بینی ، برنامه ریزی بیان ژن ، آنالیز تبدیل موجک