حذف نیترات از محیط آبی با استفاده از جاذب گرانول هیدروکسید آهن و مطالعه مدل ایزوترم جذب

امروزه آلودگی آبهای سطحی و به ویژه زیرزمینی به نیترات در برخی مناطق جهان در حال افزایش است. از آنجایی که که سطح بالای نیترات می تواند باعث بروز مشکلاتی از قبیل متهموگلوبینمیا، تشکیل ترکیبات نیتروزآمین و بیماری سرطان گردد،افزایش آن در آب زیرزمینی منجر به غیر قابل استفاده شدن منابع آب زیرزمینی گردیده است. بنابراین هدف اصلی از این مطالعه تعیین میزان حذف نیترات بوسیله جاذب گرانول هیدروکسید آهن (GFH) است. همچنین میزان تبعیت فرآیند جذب نیترات بوسیله GFH از ایزوترم های فروندلیخ، لانگمویر و تمکین مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش یک مطالعه بنیادی- کاربردی است که در سطح آزمایشگاه انجام گردید. متغیرهای مورد مطالعه pH در 5 سطح (6/8،5/8،4/8،3/8 و 7/8)،زمان تماس در سه سطح (90،60،30 دقیقه)،دوز جاذب در 4 سطح در جرمهای (625/.، 1/25،2/5 و 3/75 گرم)،غلظت اولیه نیترات در 4سطح (100،75،50 و 150 میلی گرم بر لیتر) است. همچنین در این مطالعه اثر یونهای مداخله کننده سولفات در 4 سطح (600،400،200 و 800 میلی گرم بر لیتر) و کلراید در 4سطح 600،400،200 و 800 میلی گرم بر لیتر) در راندمان حذف نیترات مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر راندمان حذف نیترات در شرایط اپتیمم pH برابر 4/8،زمان تماس 90 دقیقه و دوز جاذب 3/75 گرم 60 در صد بدست آمد. با افزایش مقدار دوز جاذب میزان حذف افزایش یافت. ضمنا راندمان جذب در حضور یونهای سولفات و کلرور به شدت کاهش می یابد. ایزوترم جذب با مدل های لانگمویر و فروندلیخ تطابق خوبی دارد، اما بیشترین همخوانی را با مدل فروندلیخ دارد (R2-./952) یافته ها نشان داد که با کاهش pH، افزایش زمان تماس، کاهش غلظت نیترات و افزایش مقدار جاذب درصد حذف را می توان افزایش داد. لذا استفاده از جاذب GFH به عنوان روشی مناسب با راهبری آسان برای کاهش غلظت نیترات در منابع آب و تامین استاندارد قابل قبول است.

کلیدواژه ها:

نیترات – آب آشامیدنی – گرانول هیدروکسید فریک - ایزوترم جذب ، فروندلیخ