پهنه بندی کیفیت شیمیایی منابع آب زیرزمینی دشت دزفول جهت مصارف شرب و کشاورزی با استفاده از GIS و شاخص های شولر و ویلکاکس

پایش کیفیت آب یک ابزار مهم برای توسعه پایدار و تهیه اطلاعات مهم جهت مدیریت منابع آب می باشد. در این زمینه میتوان از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای پهنه بندی کیفیت آب زیرزمینی بهره گرفت [ 1]. در این تحقیق به بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی در دشت دزفول و ارزیابی آب زیرزمینی از لحاظ شرب و کشاورزی پرداخته شده است. برای این منظور از نتایج آنالیز نمونه های برداشت شده از 12 حلقه چاه استفاده شد؛ و به منظور پهنه بندی پارامترهای کیفی از روش درونیابی زمین آمار کریجینگ، در نرم افزار Arc GIS10 استفاده شد. الگوی تغییرات تمام پارامترهای کیفی دارای روند یکسانی می باشد و تمام پارامترها در قسمت های جنوبی و جنوب شرقی کیفیت پایین آب ودر بخش های شمالی کیفیت بالاتر آب را مشخص می کنند. پارامترهای کیفی نظیر EC ،TDS ،Ca+2 ،Mg+2 ،Na+ ،Hco3-3 ،So4-2 ،Cl-و SAR با دیاگرام های شولر و ویلکاکس مقایسه و مشاهده گردید که اکثر نمونه ها از لحاظ شرب و کشاورزی در حد خوبی می باشند و تنها برای 2 نمونه که مربوط به نواحی جنوبی منطقه می باشد از لحاظ شرب و کشاورزی به ترتیب در رده نامناسب و رده شوری بالا و مضر برای کشاورزی قرار دارند. نهایتا منحنی های هم ارزش ،Na+ ،TDS ،TH،Cl_ و So4_2 دشت رسم گردید که نشان می دهد منطقه نامناسب در جنوب و جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه قرار دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، پهنه بندی ، کیفیت ، دشت دزفول ، پارامترهای کیفی ، دیاگرام