برآورد توزیع مکانی برخی از عناصر شیمیایی در آب زیرزمینی

آبهای زیرزمینی یکی از اصلی ترین منابع بهره برداری آب در نواحی خشک و نیمه خشک می باشد. بنابراین شناخت توزیع مکانی و زمانی عوامل کیفی آن، در بهره برداری از آنها اهمیت دارد. هدایت الکتریکی یکی از مهمترین شاخص ها در تعیین کیفیت آب شرب و آبیاری به شمار می رود. از آنجایی که نمک های معدنی بر روی هدایت الکتریکی تاثیرگذار است، لذا شناخت روابط بین املاح با هدایت الکتریکی در کاهش هزینه ها و سرعت در دستیابی به مقادیر یون های منابع آب زیرزمینی لازم است. در این تحقیق از مدل رگرسیونی و سیستم تطبیقی استنتاج فازی استفاده شد. به کمک این مدل ها توزیع مکانی پارامترهای هدایت الکتریکی و یون های سدیم، منیزیم و کلسیم بررسی و نتایج هریک از مدل ها در مقایسه با مقادیر اندازه گیری شده مورد مقایسه قرار گرفت. داده های مربوط به این تحقیق، 1504 نمونه آب زیرزمینی دشت همدان-بهار که برای تعیین مناسب ترین مدل برآورد پارامترهای کیفی معیارهای آماری ضریب تعیین (R2) و جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل های رگرسیونی عملکرد بهتری نسبت به مدل سیستم تطبیقی استنتاج فازی داشته اند. در ضمن سیستم استنتاج تطبیقی عصبی فازی کمترین همبستگی را در مقایسه با مقادیر مشاهداتی داشتند.

کلیدواژه ها:

کیفیت آبهای زیر زمینی ، هدایت الکتریکی املاح ، زمین آمار ، رگرسیون ، سیستم تطبیقی استنتاج فازی ، همدان