بررسی کیفیت آب از لحاظ کشاورزی، شرب و مصارف صنعتی در حوزه آبخیز کرمانشاه

هدف از این مطالعه، ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی منطقه کرمانشاه برای مصارف کشاورزی، صنعت و شرب است. برای این منظور از اطلاعات کیفی آب های زیرزمینی منطقه مورد مطالعه طی سال های 1392 تا1394 استفاده شد. پارامترهای کیفی شامل کاتیون ها ( کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم ) و آنیون ها ( کلر، بیکربنات و سولفات ) TDS ، EC ، TH و SAR در 33 چاه پیزومتری بودکه در دو فصل کم آب ( تابستان ) و پرآب (زمستان) اندازه گیری شده بودند. براساس دیاگرام ویلکوکس، نمونه های برداشت شده در فصل کم آب در طبقه C2- S1 (کمی شور) و در فصل پرآب در طبقه C2- S1 (کمی شور) قرار داشتند که هر دو از نظر کشاورزی مناسب و فاقد محدودیت ارزیابی شدند. بررسی کیفیت آب از دیدگاه شرب با استفاده از نمودار شولر نشان داد که کیفیت آب در هر دو فصل مناسب و فاقد محدودیت برای مصرف شرب بود. لیکن کیفیت آب حوزه از لحاظاستفاده شرب در فصل پر آب، مناسب تر از فصل کم آب بود. مقدار شاخص لانژلیه و رایزنر در بررسی کیفیت آب در مصرف صنعت نشان داد که میانگین شاخص رایزنر برای فصل پرآب معادل 7/07 و شاخص لانژلیه معادل 0/52 بود که به ترتیب در بازه خورنده و رسوب گذار قرار داشتند. مقدار شاخص های فوق برای فصل کم آب به ترتیب برابر 0/49 و 6/83 تعیین گردید که بیانگر خاصیت رسوب گذار و خنثی می باشند. در مجموع کیفیت آب در فصل پرآب بهتر از فصل کم آب ارزیابی گردید. ضمن آنکه در مصرف صنعتی رعایت محدودیت های لازم، ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، شولر ، ویلکوکس ، لانژلیه ، رایزنر