بررسی تاثیر خشکسالی بر منابع آب سطحی حوزه آبخیز بابلرود

خشکسالی در زمره عمده ترین و ناشناخته ترین بلایای طبیعی است که نسبت به سایر بلایا افراد بیشتری را تحت تاثیر قرار می دهد و به طور خزنده گسترش می یابد. به طور کلی می توان خشکسالی را از چهار دیدگاه هواشناسی، کشاورزی، هیدرولوژیک و اجتماعی-اقتصادی مورد بررسی قرار داد. خشکسالی هیدرولوژیکی با تاثیرات دوره هایی از نقصان ریزش های جوی بر منابع تامین-های آب های زیرزمینی یا سطحی همراه می شود. یکی از شاخص های معرف خشکسالی هیدرولوژیکی، شاخص خشکسالی آب های سطحی(SDI )می باشد. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر خشکسالی بر منابع آب سطحی حوزه آبخیز بابلرود با استفاده از شاخصSDI، از داده های روزانه بارش 25 ساله ایستگاه گلوگاه بندپی در مرکز ثقل حوزه و داده های دبی 4 ایستگاه اداره آب بابل(خروجی حوزه آبخیز)، قرآن تالار، پاشاکلا وگلوگاه بندپی با طول دوره آماری 25ساله (1371-1395) استفاده گردید. با توجه به مقادیر محاسبه شده شاخصSDI در طول دوره آماری، همه ی ایستگاه ها وقوع خشکسالی را نشان می دهند. در مجموع، بیشترین تعداد سال خشکسالی هیدرولوژیک مربوط به ایستگاه های اداره آب و قرآن طالار می باشد. همچنین از لحاظ شدت خشکسالی هیدرولوژیک، ایستگاه ها تقریبا از شرایط یکسانی برخوردار بودند. نتایج بررسی روند تغییرات شاخص SDI در ایستگاه های مورد مطالعه نشان می دهد تمامی ایستگاه ها با کاهش میزان میانگین سالانه شاخص SDIو به تبع آن افزایش شدت خشکسالی هیدرولوژیک مواجه بوده اند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، بارش ، هیدرولوژی ، بابلرود