بررسی کیفی آب زیرزمینی دشت رامهرمز

محدوده مطالعاتی در شمال شرقی استان خوزستان، بین طول های جغرافیای 49° 50´ تا 50° 10´ شرقی و عرض های جغرافیایی ´31 10° تا 31´ 25° شمالی قرار گرفته است. این منطقه از دو واحد آب چین های تشکیل شده است: الف) واحد کارستی مشتمل بر سازندهای آسماری و گچساران و ب) واحد آبرفتی یا دشت میداوود. آب زیر زمینی در واحد (ب) توسط ریزش های جوی و نفوذ جانبی از آب های موجود در درز و شکاف های سازندهای مجاور تغذیه می شود و عمده جهت حرکت آب زیر زمینی در آن از شرق به غرب آبخوان است. به منظور ارزیابی کیفیت آب زیر زمینی در این منطقه، بر طبق روش های استاندارد EPA 2001 ، از منابع آب منطقه نمونه برداری مکانی به عمل آمد. نتایج آنالیز تیترسنجی و نور سنجی شعله ای عناصر اصلی موجود در این آبها نشان می دهند که به دلیل انحلال سازند گچساران، رخساره غالب در منطقه مورد مطالعه رخساره کلسیم- سولفاته است. همچنین نتایج آنالیز ICP-OES نمونه های آب زیر زمینی نشان می دهند که غلظت آرسنیک در تقریبا 81 درصد چاه های عمیق منطقه بالاتر از مقدار مجاز سازمان بهداشت جهانی (10 ppb) است و غلظت عناصر آهن، منگنز، نیکل و وانادیوم نیز در این چاه ها بالاست.

کلیدواژه ها:

مطالعه کیفی ، آبخوان ، کارست ، تیپ آب