مطالعه کیفی منابع آب دشت داریان

دشت داریان در شمال شرقی شهرستان شیراز، استان فارس بین طول های جغرافیای 52° ´45تا 00´ 53° شرقی و عرض های جغرافیایی 29´ 30° تا 29° 45 ´ شمالی قرار گرفته است. آبخوان این منطقه از دو واحد آب چین های تشکیل شده است: واحد کارستی مشتمل بر سازندهای تاربور و سروک و دیگری واحد آبرفتی یا دشت آبرفتی خرامه - داریان. آب زیر زمینی در واحد آبرفتی، توسط ریزش های جوی و نفوذ جانبی از آب های موجود در درز و شکاف های سازندهای مجاور تغذیه می شود و عمده جهت حرکت آب زیر زمینی در آن از شرق به غرب آبخوان است. به منظور ارزیابی کیفیت آب زیر زمینی در این منطقه، بر طبق روش های استاندارد EPA 2001 ،از منابع آب منطقه نمونه برداری مکانی به عمل آمد. نتایج آنالیز تیترسنجی و نور سنجی شعله ای عناصر اصلی موجود در این آبها نشان می دهند که رخساره غالب در منطقه مورد مطالعه رخساره کلسیم، سولفاته و کلروره است. در دشت داریان %50 تیپ کربناته، %25 سولفاته، و %25 کلروره است. در دشت خرامه در بخش جنوب به دلیل تاثیر کمتر رسوبات شور کننده دریاچه بختگان، تیپ آب سولفاته و در سایر بخش ها تیپ آب کلروره است. وجود تیپ کلروره به دلیل نزدیکی به دریاچه بختگان و اثرات ناشی از رسوبات شور کننده این دریاچه است .

کلیدواژه ها:

مطالعه کیفی ، منابع آب ، رخساره ، تیپ ، آبرفت