ذوزنقه شاخص پوشش گیاهی-دما؛ روشی برای ارزیابی وضعیت آب خاک و پوشش گیاهی در مقیاس بزرگ

روشهای دمایی مبتنی بر داده های سنجش از دور یکی از روشهایی است که در ارزیابی وضعیت آب خاک و پوشش گیاهی بخصوص در مقیاس بزرگ بیشتر مورد توجه واقع شده است. روش ذوزنقه شاخص پوشش گیاهی-دما (VIT) کوششی در جهت ادغام شاخصهای طیفی پوشش گیاهی با اندازه گیریهای دمای مرکب (دمای پوشش گیاهی و خاک) به منظور امکان کاربرد شاخص تنش آبی محصول (CWSI) در مزارع با پوشش گیاهی ناقص است. روش ذوزنقه VIT بر اساس فرضی است که یک شکل ذوزنقهای میتواند از نمودار اختلاف دمای سطح و هوا (Ts-Ta) در مقابل پوشش گیاهی (Vc) به دست آید. شاخص حاصله از این روش، شاخص کمبود آب (WDI) نام دارد. رئوس ذوزنقه منطبق میشود بر: (1 پوشش گیاهی کامل و بدون تنش آب، (2 پوشش گیاهی کامل و تحت تنش آب، (3 خاک لخت اشباع، و ( 4 خاک لخت خشک. تعیین رئوس ذوزنقه به روش تئوریکی مشکل است چون نیاز به متغیرها و داده های ورودی متعددی دارد. بنابراین بهتر است رئوس مذکور به روش تجربی و با استفاه از اندازه گیری تعیین شوند. همچنین با تشریح ابعاد ذوزنقه میتوان اطلاعات بیشتری از وضعیت آب سطح و پوشش گیاهی به دست آورد. این روش محدودیتهایی دارد؛ محدودیت اول این است که ذوزنقه VIT علاوه بر داده های اپتیکی بهداده های حرارتی نیز نیاز دارد. در برخی از ماهواره ها یا اصلا باندهای حرارتی وجود ندارد و یا قدرت تفکیک مکانی و زمانی تصاویر آنها برای تعیین شاخصهای تنش آب گیاه بسیار پایین است. محدودیت دوم، نیازمند بودن این شاخص به واسنجی/پارامترسازی برای هر تاریخ مشاهده ای است.

کلیدواژه ها:

دمای پوشش سبز ، رطوبت خاک ، شاخص پوشش گیاهی ، شاخص تنش آب