بررسی تغییرات کاربری اراضی جنگلی در حوضه آبخیز ۱۸ لاکان در جنوب شهرستان رشت با استفاده از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی

کسب آگاهی از میزان تغییرات پوشش گیاهی نقش مهمی در مدیریت منابع طبیعی دارد. بررسی و پایش به هنگام پوشش گیاهی در مقیاس جهانی و منطقه ای به وسیله داده های میدانی محدود می باشد. همچنین روش معمولی زمان بر بوده و اطلاعات چندان دقیقی را به دست نمی دهد . از این رو سنجش از دور فن آوری بسیار مفیدی است که با داشتن خصوصیاتی نظیر فراهم ساختن یک دید وسیع و یکپارچه از منطقه، قابلیت تکرار پذیری، سهل الوصول بودن اطلاعات و دقت بالای اطلاعات حاصله، صرفه جویی در زمان بر سایر روش ها ارجحیت داده می شود. هدف این تحقیق پایش تغییرات کاربری پوشش اراضی جنگلی طی بازه زمانی سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۱۵ میلادی در حوضه آبخیز ۱۸لاکان واقع در جنوب شهرستان رشت است. بدین منظور نقشه های کاربری اراضی با استفاده از تصاویر سنجنده های +ETM وOLI ماهواره لندست به ترتیب در دو دوره زمانی مربوط به سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۱۵ میلادی در کلاس های پوشش گیاهی، جنگل، انسان ساخت و آب و بترتیب با ضریب کاپای ۰.۷۹ و ۰.۸۲ درصد و همچنین دقت کلی ۸۸.۰۹ در سال ۲۰۰۲ و ۹۰.۴۷ در سال ۲۰۱۵ تهیه شد. پس از تهیه ی نقشه های کاربری اراضی با استفاده از روش طبقه بندی نظارت شده Maximum Likelihood، پایش تغییرات با روش Change detection بررسی گردید. نتایج نشان داد با بررسی روند تغییرات صورت گرفته طی دوره ۱۳ ساله، کاربری انسان ساخت با ۳۱۹۳ هکتار بیشترین افزایش را داشته و در مقابل آن کلاس جنگل با ۱۸۷۳- هکتار روند کاهشی داشته است.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، آشکارسازی تغییرات ، روش حداکثر احتمال ، حوضه آبخیز۱۸لاکان رشت ، سنجش از دور