مقایسه ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای آبیاری سطحی و قطره ای در شمال شرق استان خوزستان

هدف از این مطالعه شناسایی تناسب اراضی برای آبیاری سطحی و تحت فشار (قطره ای) اراضی دشت ایذه به روش پارامتریک و ترسیم نقشه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS می باشد. خصوصیات مختلف موثر بر تناسب خاکها جهت آبیاری سطحی و قطره ای شامل: شیب، زهکشی، هدایت الکتریکی محلول خاک، مقدار آهک، بافت و عمق خاک است. نتایج نشان دادند که 17/54 درصد از کل واحدهای اراضی برای آبیاری سطحی بسیار مناسب (S1)؛ 82/98 درصد نسبتا مناسب (S2)؛ 15/84 درصد دارای تناسب کم (S3)؛ 7/92 درصد در حال حاضر نامناسب (N1) هستند. همچنین نتایج نشان دادند که برای آبیاری تحت فشار، 23/13 درصد از واحدهای اراضی بسیار مناسب (S1)؛ 57/47 درصد نسبتا مناسب (S2)؛ 15/84 درصد دارای تناسب کم (S3) هستند و 1/5 درصد از واحدهای اراضی برای دو نوع آبیاری نامناسب دایم می باشند. در بررسی کلی، اراضی با عمق کمتر دارای درجه بندی بالاتری جهت آبیاری قطره ای می باشند. میزان آهک خاک سبب ایجاد تناسب کمتری برای آبیاری قطره ای شده و بررسی کلاس بافت خاک در دو نوع آبیاری در منطقه نشان می دهدکه اثر مشابهی بر تناسب اراضی جهت آبیاری سطحی و قطره ای دارد. از نظر شیب نیز در اراضی با شیب های بیشتر اراضی تناسب بیشتری برای آبیاری قطره ای و در اراضی با کلاس زهکشی پایین تر بسته به بافت خاک تناسب بیشتری برای آبیاری قطره ای دارند.