بررسی تحلیلی جنبه های بالینی بیماری توکسوکاریاسیس در انسان

در توکسوکاریاسیس یک اصطلاح کلینیکی است که برای بیان عفونت توسط نوزاد دو انگل کرمی توکسوکارا کتی وتوکسوکارا کنیس در میزبان انسان به کار گرفته می شود. هر دوی این ها جزی آسکارید نماتود ه هستند و متعلق به راسته آسکاریدیدا، فوق خانواده آسکاریدیودیا و خانواده توکسوکاریده می باشند. میزبان نهایی آن ها سگ و گربه خانگی است که بصورت بالغ در داخل مجرای روده کوچک انها زندگی میکنند. عفونت می تواند از طریق خوردن میزبان زنده اتفاق بیافتد. عامل عفونی تخم جنین دار است که از منابع آلوده مثل خاک یا کرم خاکی منتقل می شود. همچنین عفونت میتواند در دوران جنینی از مادر آلوده نیز منتقل شود. بر خلاف میزبانهای حیوانی، انسانی باتوجه به نوع چرخه تکاملی و مدت زمان زندگی نوزادان به عنوان میزبان اتفاقی محسوب می شود. لاروهای عفونی در سرتاسر بدن به مدت چند ماه و یا حتی تا چندین سال پراکنده خواهند بود و به هرسلولی که موفق به ورود به ان شوند آسیب م ی رسانند .علایم غالب کلینیکی مرتبط با بیماری توکسوکاریاسیس براساس ارگانی که تحت تاثیر آن قرار گرفته است دسته بندی میشود. در انسان دو سندروم اصلی ناشی از آلودگی به توکسوکاراها می تواند وجود داشته باشد: یکی لارو مهاجر احشایکه شامل بیماری های مرتبط با ارگان های اصلی می شود و دوم لارو مهاجر چشمی که در ان اثرات پاتولو ژیکی توکسوکاریاسیس در بدن میزبان به چشم ها و عصب بینایی محدود می شود. آلودگی به توکسوکارا کتی و توکسوکارا کنیس در تمام دنیا وجود دارد. علاقه شدید ما به نگهداری حیوانات اهلی در اطراف خودمان و به خصوص س گ و گربه به پخش شدن توکسوکاریاسیس در سراسر دنیا کمک کرده است. به علاوه بسیاری از مکان هایی که به طور دایم در آن ها سکونت بوده و دارای جمعیت زیادی از سگ ها و گربه های وحشی بوده اند سبب کمک به ابقای این دو نو ع عامل عفونی شده است.

کلیدواژه ها:

توکسوکاریاسیس ، توکسوکارا کنیس ، توکسوکارا کتی ، سندرم مهاجر احشایی