یوسف شفاهی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
نازنین صادقی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه صنعتی شریف

زمانبندی حرکت قطارها یکی از مسایل مهم برنامه‌ریزی در راه‌آهن بشمار می‌رود. در چند دهه گذشته این مساله به روشهای مختلف مورد مطالعه پژوهشگران قرار گرفته و مدلهای متنوعی به منظور یافتن یک برنامه زمانبندی خوب ارایه گردیده‌اند. تابع هدف اکثر این مدلها کمینه کردن کل زمان تأخیر قطارهاست. در این مقاله زمانبندی حرکت قطارها با هدف بیشینه کردن قابلیت اطمینان برنامه مورد توجه فرار گرفته است. به عنوان یک ابزار تحلیل روش شبیه‌سازی و بعنوان مطالعه موردی مسیر تهران- مشهد انتخاب گردیده است. با استفاده از این مدل عملکرد سیستم و تغییرات درصد قابلیت اطمینـان برنامـه‌ زمانبنـدی قطارها تحت سیاستهای مختلفی نظیر بهبود سیستم هدایت و کنترل قطار، بهبود سیستم تعمیر و نگهداری، ارتقا سطح عملکرد بلاکها و دو خطه کردن مسیر ارزیابی و روش برآورد حداکثر ظرفیت عملی مسیر تحت شرایط عملیاتی موجود مورد بحث قرار گرفته است

برنامه زمانبندی، قابلیت اطمینان، شبیه سازی