رسول مبرز - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های دریایی، دانشگاه تهران
حسن احمدی تطفی - کارشناس ارشد مهندسی عمران، شرکت ایوان مدائن
علی فاخر - دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه تهران

فرورفت موضعی مصالح دانه‌ای خاکریز در هنگام اجرای خاکریز روی بستر‌های سست لجنی باعث عدم تشکیل پی شده و در این حالت حجم زیادی از مصالح خاکریز در بستر فرو می‌رود. این مقاله به بررسی آزمایشگاهی پدیده فرورفت مصالح خاکریز (به طور خاص لایه مترس در کف موج‌شکن) در بسترهای لجنی پرداخته و اثر عوامل مختلف از قبیل اندازه دانه‌های مصالح درشت دانه ریخته شده روی خاک لجنی و خصوصیات خاک لجنی بررسی شده است. " کنترل فرورفت موضعی دانه‌ها " باید در طراحی علاوه بر کنترل‌های متداول مثل کنترل ظرفیت باربری و نشست مورد توجه قرار گیرد. در انتهای این مقاله نتیجه‌گیری شده است که می‌توان با تغییر مصالح خاکریز یا موج‌شکن در نزدیکی بستر (مترس) باعث کاهش نفوذ و فرورفت مصالح شده و یک بستر اولیه مناسب ایجاد نمود. رابطه تقریبی برای تعیین ضخامت لایه مترس نیز پیشنهاد شده است.

خاک لجنی، نفوذ، بستر ، کیک لجنی