اسماعیل ضرغامی - هیئت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
سیده اشرف سادات - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
الهه ادیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

امروزه، توجه کمتری به نقش ساختمان در سلامت انسان و عوامل استرس زای محیط زیست شده است. شرایط زندگی ما، نه تنها می تواند یک عامل موثر برای کاهش فشار بر روی ذهن انسان و آرام ساختن او باشد، بلکه همچنین می تواند به یک عامل تشدید تبدیل شود. برای اینکه جامعه ای به سمت توسعه پایدار حرکت کند بایستی حفظ سلامت و بخصوص سلامت روانی افرادش را در اولویت اعمال خویش قرار دهد. هدف از این نوشتار، بررسی جایگاه بهداشت روان در معماری می باشد. این سوال مورد پرسش است که معماری یک سرزمین چگونه سلامتی روان ساکنانش را تضمین می کند؟روش تحقیق این نوشتار کیفی و از نوع استدلال منطقی است که از تحقیق کتابخانه ای اعم از کتاب، مقالات و سایت ها استفاده شده و با تحلیل و تکمیل مطالب به جمع بندی نهایی رسیده است. نتایج نشان می دهد که دستیابی به اهداف توسعه پایدار در زمینه سلامت روانی انسان، نیازمند مشارکت فردی و اجتماعی یک جامعه است. توجه به مسائل اجتماعی، فرهنگی و روانی خاص افراد، نوع معماری یک بنا از جمله امنیت، نورپردازی، نحوه تعامل معماری بنا، دسترسی به طبیعت و ... انگیزه های هدفمند یک طراح به شمار می روند که می توانند ارتقای بهداشت روانی را درجامعه ممکن سازند.

بهداشت روانی، روانشناسی محیط، محیط پایدار ،مسکن، معماری