اسماعیل حقیقت - کارشناس بخش تحقیقات خاک و آب اصفهان
مصلح الدین رضایی - عضو هیات علمی بخش تحقیقات خاک و آب اصفهان

به منظور بررسی اثرات متابل عمق و شوری آب آبیاری بر روی گیاه خیار با روش آبیاری قطره ای ازمایشی طی سالهای 82-81 در ایستگاه تحقیقات زهکشی و اصلاح اراضی رودشت اصفهان اجرا گردید.دراین بررسی سه سطح شوری آب آبیاری شامل: 2، 5و 8 دسی زیمنس بر متر (Q3,Q2, Q1) به عنوان فاکتور اصلی و سه تیمار عمق آب آبیاری به ترتیب، آبیاری بر اساس 65، 80 و 95 درصد بتخیر از تشت کلاس (I3, I2, I1) A به عنوان فاکتور فرعی در سه تکرار و در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بصورت پلانهای یک بار خرده شده اجرا شد. افزایش شوری آب آبیاری موجب کاهش معنی دار (//-0/01) عملکرد میوه و کارایی مصرف آب (WUE) می گردد. میانگین عملکرد خیار در تیمارهای کیفیت آب ابیاری به ترتیب 39/4 ، 27/91 و 18/00 تن در هکتار بود و میزان کاهش عملکرد میوه در تیمارهای Q3 , Q2 نسبت به تیمار Q1 بترتیب 29/2 و 54/31 درصد بود. کارایی مصرف آب (WUE) با افزایش شوری آب آبیاری کاهش نشان داد و در تیمارهای شوری آب آبیاری به ترتیب 10/41، 7/47، 4/83 کیلوگرم میوه بر متر مکعب آب مصرف شده بود که در سه گروه آماری مجزا قرار گرفتند. عمق آب آبیاری بصورت معنی داری (//-0/01) بر عملکرد میوه و کارایی مصرف آب (WUE) موثر بوده است. با افزایش مقدار آب آبیاری از 65 به 80 و 95 درصد تبخیر از تشت کلاس A، میانگین عملکرد محصول در واحد سطح از 17/72 به 27/19 و 40/41 تن در هکتار افزایش یافت. بر اساس نتایج این پژوهش چون عملکرد محصول با افزایش عمق آب ابیاری افزایش نشا ن داد مقدار آب آبیاری کمتر از 95 درصد تبخیر از تشت کلاس A برای خیار قابل توصیه نمی باشد. اثر متقابل شوری و عمق آب آبیاری نیز نشان داد که در هرتیمار شوری با افزایش عمق آب آبیاری عملکرد محصول افزایش نشان می دهد و در هر تیمار عمق آب آبیاری با افزایش شوری آب آبیاری عملکرد کاهش داشته است. بیشترین میزان عملکرد 58/8 تن در هکتار باکارایی مصرف آب 14/03 کیلوگرم بر متر مکعب مربوط به تیمار Q113 (شورری آب آبیاری 2 دسی زیمنس بر متر و آبیاری بر اساس 95 درصد تبخیر از تشت کلاس A) بدست آمد.

خیار ، عملکرد ، شوری ، ابیاری ، کارایی