علی اکبر مقصودی - عضو هیات علمی، بخش عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان
حامد احمدی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان

دوام بتن در مجاورت یون سولفاته نظیر سازه های مورد استفاده در محیط های مجاور با تماس آب از مسائلی است که همواره نگرانی ویژه ای به دنبال داشته است. در این پژوهش امکان استفاده از پوزولانهای طبیعی به عنوان جایگزین درصدی از سیمان در سازه های هیدرولیکی بتنی از جمله کانالهای آبیای بتنی و افزایش مقاومت و دوام آن در محیط های سولفاته، و مقایسه آن با بتن کنترل (فاقد پوزولان) بررسی شده است. پوزولان مورد نیاز ازمعدن شهر رفسنجان تهیه شده و پس از اسیب کردن و الک نمودن به جهت استفاده در بتن اماده گردیده است. به منظور آزمایش مقاومت فشاری و دوام بتن پس از دوره های 3، 7، 14، 28 و 90 روزه و ازمایش مقاومت کششی پس از دوره های 28 و 90 روزه در دو نوع شرایط محیطی متفاوت شامل محیط سولفاتی و محیط مرطوب، نمونه های فشاری و خمشی برای شش نوع بتن (بتن کنترل و بتن حاوی 5، 10، 12، 14 و 16 درصد پوزولان) ساخته شد. نتایج ازمایش نمونه های مکعبی با ابعاد 100 میلی متر و نمونه های خمشی به طول 450 میلی متر و عرض و ارتفاع 100 میلی متر، که تا سن 90 روز داخل محلول سولفات وشرایط محیط مرطوب (28 روز در آب و پس از آن نگهداری درمحیط مرطوب) نگهداری شد، نشان می دهدکه در نمونه های بتن با درصدهای مختلف پوزولان جایگزین، در مقایسه با نمونه های کنترل ضمن اقتصادی بودن هزینه ها، روند کسب مقاومت فشاری و کششی و دوام بتن در محیط های سولفاته وضعیت مطلوب تری دارد.

کانالهای آبیاری بتنی ، پوزولان رفسنجان ، محیط سولفاتی و مرطوب