سعید اصطهباناتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
بهرام بختیاری - استاد یار بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
امیرجلال کمالی - استاد اربخش مهندسی آ ب، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدکرمان

در این مطالعه با استغاده از داده های جوی روزانه بدست آمده از ایستگاه هواشناسی خودکار واقع درمزرعه دانشگاه شهید باهنرکرمان، بمدت یک سال(1390)، تبخیرتعرق مرجع(ETO) از روش پنمن-مانتیث استاندارد ASCE ‏محاسبه گردید. سپس تبخیر تعرق گیاه مرجع یونجه از روش های دیگری مانند هارگریوز، هارگریوز-سامانی، تورک، جنسن-هیز، جنسن-هیز اصلاح شده و تشت تبخیرکلاسA ‏تعیین شد. با استفاده از شاخص آماری، نتایج بدست آمده مقایسه گردید. مشخص شد که نتایج بدست آمده از روش جنسن-هیز اصلاح شده از دقت ( ‏R2=0.932) بالاتری نسبت به سایر روش ها در تخمین تبخیر تعرق روزانه برخوردار بوده و مقدار خطا ( MAE=0.668) و (RMSE=0.877) در روش هارگریوزکمتر است. همچنین شاخص توافق در روش هارگریوز بیشترین مقدار (d-index=0.961) بدست آمد. برای محاسبه تبخیرتعرق گیاه ‏مرجع یونجه در این منطقه، روش هارگریوز مناسب تر تشخیص داده شده و روش های جنسن-هیز اصلاح شده و تشت تبخیرکلاس A ‏در رتبه های بعد قرار گرفتند. استفاده از روش های جنسن-هیز و تورک در این ناحیه توصیه نمی شود

تبخیرتعرق گیاه مرجع یونجه، پنمن-مانتیث ASCE‏، هارگریوز، جنسن-هیز، تورک