فاطمه ظهیری - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد زراعت گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران،
غلامرضا خواجوئی نژاد - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید باهنر، کرمان
قاسم محمدی نژاد - دانشیار، پژوهشکده باغبانی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
جلال قنبری - دانشجوی دکتری زراعت و عضو انجمن پژوهشگران جوان، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید باهنر، کرمان.

به منظور بررسی اثر کاربرد سالیسیلیک اسید بر بیومس و صفات مورفولوژیک آفتکابگردان (رقم هایسان 33 ) تحکت رژیک هکای مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بکا سه تکرار در سال 1389 ، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. تیمار دور آبیاری در سه سطح ( 5 ، 10 و 15 روز( به عنوان کرت اصلی و سه ، سطح سالیسیلیک اسید )بذرمال سالیسیلیک اسید، محلول پاشی سالسیلیک اسید و شاهد( به عنوان کرت فرعکی به کار برده و صفات زراعی مختلف و عملکرد بیولوژیک ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که رژی های آبیاری تأثیر معنی داری بر تمامی صفات مورد مطالعه داشتند. تأخیر در آبیاری از 5 روز به 15 روز به ترتیب منجر به کاهش 49/42درصدی در عملکرد دانه گردید. اثر اسید سالیسیلیک نیز بر همه صفات به جز تعداد دانه در طبق و شاخص برداشت معنیدار بود. بیشترین میانگین در همه صفات اندازه گیری شده از تیمار بذر مال سالیسمیلیک اسمید و کمترین آن درشاهد مشاهده شد. برهمکنش دور آبیاری در سالیسیلیک تنها بر عملکرد دانه معنیدار شد. بیشترین عملکرد دانه ( 6490 کیلوگرم درهکتار( از بذرمال سالیسیلیک اسید در رژیم آبیاری 5 روز حاصل شد. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذر بما سالیسیلیک اسید موجبافزایش معنیدار عملکرد دانه در رژیمهای آبیاری مختلف گردید، همچنین پرایمینب بذور با سالیسیلیک اسید خسارت 50 درصدی دراثر تأخیر در آبیاری در شرایط عد کاربرد سالیسیلیک اسید را بین 11-18 درصد کاهش داد. بنابراین تیمار سالیسیلیک اسید اثر تنش -رطوبتی را بر عملکرد دانه کاهش داد.

آبیاری، آفتابگردان، اسید سالیسیلک، بیومس، خصوصیات مورفولوژیک