محسن قادری - معاونت طراحی مهندسی شرکت فناوری نوین نیرو

پلها بعنوان یکی از شریانهای حیاطی محیط دستساز ،در زندگی روزمره ساکنان شهرهای بزرگ و پر جمعیت نقش اساسی ایفا می کنند .قابلیت بهره برداری پلها بویژه پس از زمینلرزه ها بمنظور کمک رسانی به آسیب دیدگان و ترابری های لازم از اهمیت بسزایی بر خوردار است.زمینلرزه های بزرگ دهه های گذشته در مناطق متراکم، پلهای بسیاری را – بخصوص آنهایی را که با استفاده از آیین نامه های قدیمی طراحی شده بودند متاثر ساخته و نشان داده اند این سازه ها در برابر زلزله بسیار آسیب پذیرند.به منظور تایید آیین نامه های کنونی که نسبت به آیین هامه های قدیمی تغییرات بسیار کرده و ظوابط بظاهر دشوار و پر هزینه ای را وضع نموده اند و نیز شناخت نقایص احتمالی آنها ، مطالعه دقیق نحوه عملکرد پلها در زمینلرزه های اخیر اجتناب ناپذیر می نماید.لذا در این مقاله با تمرکز بر پلهای فلزی ،آسیب های وارد بر آنها را به 4 دسته ستونها،روسازه ها ،درزها و تکیه گاهها و شالوده ها تقسیم بندی نموده و به مطالعه هر کدام از آنها بطور جداگانه پرداخته خواهد شدومشخص گردید ستونها بیشترین آسیب و روسازه ها کمترین خسارت را در زلزله های مورد بررسی [ متحمل شده اند. [1,2]

پلهای فلزی ، زمینلرزه ، آسیب پذیری ، ستونها ، تکیه گاهها