محمد رضا آزاده دل
ابراهیم چیرانی
علی حسین پور - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت دانشکده مدیریت وحسابداری گروه آموزش مدیریت بازرگانی رشت ایران

عوارض نوسازی وعمران شهری یکی ازپایدارترین منابع درآمدی سالم شهرداری، محسوب شده که به موجب قانون نوسازی و عمران شهری ( 1347) ازشهروندان دریافت می گردد.ولی بخش مهم وقابل توجهی ازعوارض نوسازی وعمران شهری توسط شهروندان پرداخت نمی شود و شهروندان به دلایل گوناگون تمایلی باری پرداخت این گونه عوارض ووجوه قانونی ندارند. پایین بودن کیفیت خدمات شهری ازدیدشهروندان می تواند یکی ازدلایل این عدم رغبت باشد.هدف اصلی این پژوهش، مطالعه رابطه بین کیفیت خدمات شهری وتمایل شهروندان به پرداخت عوارض نوسازی وعمران شهری درآستانه اشرفیه می باشد. این تحقیق، پژوهشی وتوصیفی با 6فرضیه درخصوص رابطه موردبحث است. جهت گردآوری دادها درخصوص کیفیت خدمات شهری ازپرسشنامه سورکوال وبرای سنجش تمایل شهروندان ازپرسشنامه محقق ساختهت استفاده گردید.نمونه آماری این تحقیق نیز 384 شهروند آستانه اشرفیه بودند، که حداقل دارای مالکیت یک واحدمسکونی یاتجاری یاقطعه زمین باکاربری مسکونی، درمحدوده شهربوده و حداقل یک بار به شهرداری مراجعه نموده باشند. یافته هانشان می دهد که به نظرشهروندان ، کیفیت خدمات شهری وهمچنین تمایل آنها به پرداخت عوارض نوسازی و عمران شهری، پایین ترازحدمتوسط می باشد. افزایش یاکاهش کیفیت خدمات شهری درافزایش یاکاهش تمایل شهروندان به پرداخت عوار نوسازی وعمران شهری تاثیری نخواهدشد وبرعکس.برخی ازدلایل مختلف کمک می کند که دراین شرایط نیاز به تحقیقات بیشترمی باشد. بااین حال، باتوجه به تجزیه وتحلیل تمایل به پرداخت عوارض شهروندان وهمچنین نتایج حاصل از مطالعات قبلی، می توان نتیجه گرفت که تمایل به پرداخت عوارض دردرجه اول درگرویک آمادگی ذهنی متاثراز فضای حاکم برروابط میان شهروندان ومقامات محلی، فضای حاکم برهنجاری اجتماعی ازطریق مناسبات گروهی و شبکه های سازمانی، ونیزهنجارها وباورهای شخصی شهروندان می باشد. لذا اولین قدم مدیریت شهری می بایست ، درجهت افزایش آگاهی شهروندان به کارکردهای قانون نوسازی و عمران شهری ونقش سازنده پرداخت بموقع این عوارض، درعمران و آبادانی شهرباشد.

عوارض نوسازی وعمران شهری، کیفیت خدمات شهری، تمایل به پرداخت، مدل سروکوال، مدیریت شهری