شاهده سلیمانی مجد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، موسسه غیرانتفاعی ساریان ساری

در روزگار ما، جمعیت رو به افزایش و زندگی شهری ، همراه با مصرف بی رویه انرژی و آلودگیهای ناشی از فعالیتهایانسان ، معضلی بزرگ در حفظ طبیعت میباشد. توسعه پایدار و درنتیجه معماری پایدار با رویکردی به گذشته معماری کهجوابگوی نیازهای مادی، معنوی و فرهنگی ساکنان خود بودند ، سعی در همراهی با طبیعت به جای غلبه بر طبیعت واستفاده از انرژی تجدیدپذیر به جای سوختهای فسیلی و در نتیجه جلوگیری از تباهی منابع طبیعی و آلودگی محیطزیست دارد. پیش بینی و آینده نگری همواره مورد توجه مهندسان و پژوهشگران بوده است که به تحقق و تولید ابزارهاییبرای استفاده از آنها در آینده می پردازند. با مرور تاریخ معماری قرن گذشته در زمینه آینده نگری، خواهیم دید که اینآینده عموما به وسیله مصالح و تکنولوژیهایی که در دوران ساخته خواهد شد، تعریف میشود. از جمله یکی از جدیدتریناین مصالح و تکنولوژیها ، مصالح هوشمند هستند. مصالح هوشمند ، مصالحی هستند که سعی در تطابق با شرایط محیطیدارند و بر اثر تغییرات محیط، واکنش نشان میدهند. با کمک مصالح هوشمند، بناهای آینده بناهایی هستند که قادرخواهند بود رنگ، اندازه و شکل خود را در تبادل با محیط پیرامون خویش تغییر دهند. در نگرش طراحی ساختمانهایپایدار، از چنین مصالح پربازدهی که ماهیتی سازگارتر با محیط زیست داشته و سبب افزایش عمر مفید ساختمان میشود ،استفاده میشود. لذا در این مقاله براساس مطالعات کتابخانه ای سعی بر معرفی مصالح هوشمند ، عملکرد و مزایای استفادهاز آنها در بنا گردیده است.

معماری پایدار ، مصالح هوشمند ، معماری هوشمند ، تکنولوژی های نوین ، ساختمان های آینده ، صنعت ساختمان