مهدی قبادی بابی - دانش آموخته کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا، آستارا، ایران
ابراهیم کمالی - عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا ، آستارا، ایران
داور ملازم - عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا ، آستارا، ایران

این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا انجام یافت. فاکتور های آزمایش شش ژنوتیپ گندم(زاگرس، کوهدشت، بزوستایا، ام وی 17، گاسپارد و سایسونز)، دو سطح شوری (صفر و 100 دسی زیمنس) و سه غلظت سالیسیلیک اسید (صفر، 0/5 و 1 میلیمولار) بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس صفات مورد ارزیابی بین تمامی سطوح کلرید سدیم و همچنین بین کلیه سطوح سالیسیلیک اسید به جز طول ساقهچه اختلاف معنی داری در سطوح احتمال %5 و %1 مشاهده شد . از نظر اثر متقابل سطوح کلرید سدیم × سطوح سالسیلیک اسید دو صفت ضریب سرعت جوانه زنی و شاخص میزان جوانهزنی اختلاف معنی داری در سطح احتمال %1نشان دادند . بین ژنوتیپها و اثر متقابل شوری × ژنوتیپ تنها از نظر طول ریشه چه و طول ساقه چه و از نظر اثر سه جانبه تنها از نظر طول ریشه چه اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% مشاهده گردید. مصرف کلرید سدیم به میران 100 دسی زیمنس باعث کاهش %1/43 ، %5/76 و %18/51 ضریب سرعت جوانهزنی، شاخص میزان جوانهزنی و طول ساقه چه نسبت به عدم مصرف آن گردید. در این پژوهش سالیسیلیک اسید در شوری 0/5 میلی مولار سرعت و شاخص میزان جوانهزنی را نسبت به شاهد افزایش داد.

گندم، شوری، سالیسیلیک اسید، جوانه زنی