بررسی سیر تحول مقرنس به عنوان عنصری نمادین در معماری اسلامی ایران
عنوان مقاله: بررسی سیر تحول مقرنس به عنوان عنصری نمادین در معماری اسلامی ایران
شناسه ملی مقاله: APSD01_057
منتشر شده در همایش ملی معماری، شهرسازی و توسعه پایدار با محوریت از معماری بومی تا شهر پایدار در سال 1392
شناسه ملی مقاله: APSD01_057
منتشر شده در همایش ملی معماری، شهرسازی و توسعه پایدار با محوریت از معماری بومی تا شهر پایدار در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
هومن کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد
حامد زهره وند - دانشجوی کارشناسی ارشد
خلاصه مقاله:
هومن کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد
حامد زهره وند - دانشجوی کارشناسی ارشد
یکی از مهم ترین و عمده ترین عناصر تزیینی در معماری ایران که در معماری باستان و نیز معماری بعد از اسلام از جایگاه والایی برخوردار است،مقرنس می باشد. این عنصر مهم با سابقه ی تاریخی و هنری اش، می تواند دارای ابعاد گسترده و وسیعی در روند تکاملی هنر ایران باشد بنابراین در اینپژوهش سعی گشته با روشی تاریخی _ تفسیری و بر مبنای اطلاعات کتابخانه ای ابتدا بنیاد حکمی این عنصر ارزشمند را در معماری اسلامی ایران بیانکرده و سپس ویژگی های عمده و اصلی مقرنس در چهار دوره ی تاثیر گذار در معماری ایران )سلجوقی، ایلخانی، تیموری، صفوی( با بررسی بناهایمهم در هر دوره بررسی شود و نهایتاً با مقایسه و تحلیل این ویژگی ها سیر روند تکاملی یا نزولی مقرنس به عنوان عنصر نمادین و تاثیر گذار در معماری اسلامی ایران تبیین گردد
کلمات کلیدی: مقرنس، سیر تحول، عنصر نمادین، معماری اسلامی ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/239285/