پیمان تبریزی

در این مقاله به بررسی رایج ترین عدم تطابق های مشاهده شده در بازرسی آسانسور پرداخته شده که متاسفانه با وجود آنکه حدود ده سال از اجباری استاندارد می گذرد که همانطور خواهید 47 عدم تطابق در بازرسی به کرات مشاهده می شود که متاسفانه حدود 50 درصد از عدم تطابق ها به علت عدم آشنایی نصابان به استاندارد آسانسور و عدم مطالعه و آموزش استاندارد1-6303 , وجود نداشتن سیستمQ.C در شرکتهای نصب آسانسور می باشد. به نظر میرسد که بعضی از عدم تطابق هایی در این مقاله اشاره شد به علت اشتباهات نصابان در زمان نصب به ویژه درموتورخانه و فواصل آسانسور است اولین پیشنهاد این است بازرسی آسانسور در حین نصب آسانسور در مراحل مختلف صورت گیرد زیرا عوامل تاثیرگذار کیفیت طرح، کیفیت ساخت و کیفیت عملکرد است که عملاً بازرسی آسانسور ایران در مرحله عملکرد صورت می گیرد وبنابراین حدود 30 درصد از عدم تطابق مشاهده رایج در بازرسی آسانسور در مرحله طراحی و ساخت به وجود آمده است.-2 برای اخذ گواهی طراحی و مونتاژ وجود مدیر فنی در شرکت های نصب آسانسور است که متاسفانه اکثر شرکتها دارایطراحی و مونتاژ فاقد مدیر فنی آشنا با QC سیستم مدیریت کیفی) هستند که این امر باعث وجود اشتباهات فراوان نصابان می شود که جای تاسف دارد که اکثر مدیران و مدیران فنی شرکت های نصب آسانسور توانایی انجام محاسبات و تهیه نقشه آسانسور آنهم بانرم افراز کامپیوتری ندارند که این ضعف بزرگ است دومین پیشنهاد من این که اولین شرط برای بررسی توانایی اخذ طراحی و مونتاژ این باشد که شرکت نصب آسانسور مدیر فنی داشته باشد که دور ه هایQC را گذارده و یا تسلط به آن دارد و توانایی انجام محاسبات و تهیه نقشه آسانسور داشته باشد.-3 در نهایتاً بررسی صلاحیت شرکتهای نصب آسانسور جهت اخذ گواهی طراحی و مونتاژ توسط بازرسان سوم شخص انجام شود که سابقه بازرسی آسانسور را دارد که ضعف و توانایی نصابان را به خوبی درک می کنند و همچنین اصل بی طرف در قضاوت آنها صورت رعایت شده وبالطبع با نحوه ارزیابی در این زمینه اشتباهات رایج این مقاله کاهش می یابد