علیرضا خضریان - استادیار و عضو هییت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر
سلمان شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر

ساده ترین شکل تعریف، یک قلعه یک عمارت شخصی مستحکم می باشد که اغلب آن را به عنوان منطقه مستحکم شخصی یک مالک یا نجیب زاده به شمار می آورند. در طول بیش از 900 سالی که قلعه ها ساخته شده اند، سازه قلعه ها اشکال و ویژگی های مختلفی را به دست آورده اند. قلعه ها همچنین به عنوان مرکز فرماندهی ونشانه قدرت نیز به کار می رفتند. قلعه های شهری برای کنترل مردم محلی و راه های مهم حمل و نقلی مورد استفاده قرار می گرفتند، قلعه های روستایی نیز اغلب در کنار عواملی مانند آسیاب ها و زمینهای حاصل خییزی ساخته می شدند که برای زندگی در اجتماع مناسب بودند. تا آواخر سده 12 ام، قلعه ها به طور کلی برج های معدودی داشتند، یک دروازه با ویژگی های تدافعی کمتر مانند درزپیکان یا یک در مشبک، یک برجک دفاعی بزرگ اغلب به شکل مکعب مربع و بدون درز پیکان، و شکل قلعه به وسیله طبیعت زمین معین می شد. طراحی قلعه ها یکسان نبود، ولی ویژگی هایی وجود داشت که می توان آنها را در یک قلعه معمولی در اواسط سده 12 ام پیدا نمود. در این مقاله سعی شده است با بهره گیری از منابع مکتوب و کتابخانه ای و همچنین بازدیدهای میدانی به بررسی معماری قلعه والی مستقر در استان ایلام که مربوط به دوره قاجاریه است بپردازیم.

قلعه، مستحکم، قلعه والی