نادیا ره - کارشناس مدیریت جهانگردی و مدرس تاریخ

در این مقاله تلاش گردیده تا ریشه برخی از آداب و رسوم قوم تالش مورد بررسی قرار گیرد- آداب و رسومی که متاسفانه به علت زندگی مدرن و عدم توجه مسئولان فرهنگی در هاله ای از ابهام قرار گرفته و یا به فراموشی سپرده شده اند. فرضیه پژوهش این است که بسیاری از میراث های معنوی بومی منطقه تالش به واسطه ی خوی طبیعت گرایی آنهاست که در طول تاریخ با گرویدن این قوم به دین مبین اسلام متعالی گردیده و به شکل امروزی متبلور و نمایان شده است. آیا می توان آیین ها و باورهای کهن این قوم را به عنوان شاخص ویژه فرهنگی تحت عنوان جاذبه گردشگری معرفی نمود تا بتواند مورد بهره برداری در صنعت گردشگری قرار گیرد؟یادآوری آیین ها و باورهای منطقه به صورت برگزاری جشنواره و نمایشگاه در رویداد های گردشگری سبب می شود این نمادها و آیین های کهن رنگ امروزی یافته و به صورت میراث معنوی در تالش ماندگار شوند و این موضوع نیاز به توجه بیشتر توسط کارشناسان و مسئولین صنعت گردشگری و حافظین میراث فرهنگی دارد. روش به کار رفته در این مقاله، پژوهش کتابخانه ای و میدانی نگارنده است .

آیین های تالش، میراث معنوی، روحیات فرهنگی تالشی ها، خودباوری فرهنگی، توسعه گردشگری تالش