ولی شهبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله
افشین کلانتری - استادیار پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

در حال حاضر ساختمان های بسیاری در کشور موجود هستند که به دلایل مختلف نیاز به اقدامات لازم برای بهسازی لرزه ای در آنها وجود دارد . و ضروریست که پیش از بروز هر گونه خسارت و آسیبی، سطح مقاومت ساختمان مشخص و برای احتراز از آن تمهیدات لازم پیش بینی گردد . در برخی موارد با توجه به ملاحظات اقتصادی تخریب و نوسازی سازه به بهسازی لرزه ای آن ترجیح داده می شود . از سوی دیگر در بسیاری موارد با توجه به نوع کاربری و عملکرد ساختمان، مقاوم سازی لرزه ای سازه حتی اگر تخریب و نوسازی آن از لحاظ اقتصادی با صرفه تر باشد تنها گزینه قابل انتخاب است . روش های مختلفی مانند تقویت اعضاء ساختمان مانند ستون ها، پی ها، تیرها، اتصالات و ... ، و همچنین استفاده از سیستم های کنترل لرزه ای در بهسازی لرزه ای به کار برده می شوند . ، و تشخیص نیاز آن به مقاوم سازی، Open Sees در این مقاله پس از تحلیل یک ساختمان موجود با استفاده از نرم افزار کد باز با بکارگیری یکی از روش های تقویت اعضاء ساختمان به عنوان حالت اول و بهسازی لرزه ای سازه توسط نصب میراگر در طبقات ساختمان در حالت دوم و جداسازی لرزه ای در حالت سوم، پاسخ سازه در مقابل بار لرزه ای انتخاب شده به دست آمده و با هم مقایسه شده است . در پایان، نتایج حاصل از هر روش و پاسخ های ساختمان اعم ازتغییر مکان کلی، شتاب و برش پایه در اثر یک زلزله معین، به صورت مقایسه ای بررسی گردیده است .

مقاوم سازی، سیستم های کنترل لرزه ای، استهلاک انرژی، جداساز لرزه ای، Open Sees