علی اکبر مقصودی - استادیار بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان
سیدمرتضی مرندی - استادیار بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان و مدیر مرکز تحقی
علی نخعی - دانشجوی دوره دکتری مکانیک خاک و پی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
امیرعباس جمشیدی خوش - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک و خاک و پی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

بتن آسفالتی اساسا یک ماده قابل بازیافت است. لیکن بازیافت رویه آسفالتی فرسوده به رویه آسفالتی جدید بدلیل نبود کارخانه های مجهز بازیافت بتن آسفالتی و نیز مجاز نبودن استفاده از بیش از 50 درصد از آسفالت بازیافتی دررویه جدید در بیشتر استانداردها متولیات امر راهسازی را به استفاده گسترده از آسفالت بازیافتی در لایه اساس تثبیت شده با مواد افزودنی ترغیب نموده و هم اکنون این روش بهترین راه حل از لحاظ زیست محیطی و اقتصادی می باشد. در سال های اخیر با ورود ماشین آلات جدید عملیات بازیافت و تثبیت به کشور و انجام چندین پروژه بازیافت با این ماشین الات استفاده از آسفالت بازیافتی و اختلاط آن با مواد افزودنی مثل قیر، سیمان و … در ساخت لایه اساس تثبیت شده مورد توجه واقع شده است. از پروژه های بازیافت که هم اکنون در حال انجام می باشد، بازیافت و بهسازی روسازی های فرسوده شهر کرمان می باشد. به منظور شناخت ویژگی های مقاومتی مصالح آسفالت بازیافتی تثبیت شده با ترکیب امولسیون و سیمان آزمایشاتی شامل مقاومت کششی غیر مستقیم و مقاومت فشاری تک محوری برای 6 طرح اختلاف از این مصالح صورت گرفت. هر طرح اختلاط شامل 16 نمونه 28 روزه برای تعیین مقاومت کششی غیر مستقیم و فشاری در حالت های خشک و اشباع بوده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که مصالح اساس با ترکیب 50 درصد آسفالت بازیافتی و 50 درصد مصالح اساس رودخانه ای در ترکیب با 2 درصد سیمان و 2 درصد امولسیون مشخصات مقاومتی بسیار مناسبی داشته اند. همچنین در مقایسه با 100 درصد مصالح اساس رودخانه ای مقاومت کششی 45 درصد و مقاومت فشاری 30 درصد افزایش یافته است.

امولسیون ، سیمان ، تثبیت ، بازیافت ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی غیر مستقیم