امیر کاووسی - دانشیار دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس
علی زایرزاده - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشکده فنی دانشگاه تهران

رویه راهها در اثر عومل جوی نظیر بارندگی، یخ زدگی، تابش خورشید و اثرات سایشی چرخ وسایل نقلیه، لاستیک یخ شکن و دیگر عوامل در طول دوران بهره برداری دچار فرسایش می شوند. در صورتیکه اقدامات ترمیمی صحیح در زمان مناسب روی این سطوح انجام نشود، خرابیها گسترش یافته و لایه های زیری روسازی نیز دچار آسیب می گردند. برای پیشگیری از تشدید فرسودگی و تخریب سطح راهها اقدامات اصولی و نسبتا رازان قیمتی را می توان در ابتدای دوران شروع خرابیها و یا حتی قبل از آن انجام داد تا ضمن حفاظت از روسازی موجود، سطح خدمت دهی راهنیز در یک حد مناسب تامین شده و بهره برداری از آن بصورت ایمن صورت پذیرید. اینگونه اقدامات شامل پخش قیر، پخش مخلوط ماسه و قیر و مصالح سنگی و نظایر آن می باشد که در ضخامتهای نازک روی سطح راهها اجرا می شوند. هر یک از این اقدامات تحت عنواین مشخص نامگذاری شده و مورد کاربرد موسسات متولی اداره راهها قرار می گیرند. در این تحقیق انواع این اقدامات تحت عنوان آسفالتهای حفاظتی معرفی و اصول کلی و کاربرد هر یک از آنها ارائه شده است.

آسفالت حفاظتی ، خرابی ، مدیریت روسازی ، ترمیم