راضیه محمدی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان

در حدود 290 کیلومتری جنوب غرب تهران و در بخش انتهایی زون سنندج – سیرجان ، توده های ولکانیکی متعلق به ائوسن قرار گرفته اند و دارای روندی مشابه زاگرس می باشند . این توده ها حد فاصل شمال رزن تا جنوب گسل آوج واقع گردیده اند . شواهد پتروگرافی که بر پایه مطالعات صحرایی و بررسی بیش از 100 مقطع نازک حاصل آمده اند ، حاکی از طیف ترکیبی داسیت ، تراکی آندزیت ، آندزیت ، هورنبلند آندزیت و بازالتیک آندزیت می باشد . این مجموعه را پیروکلاستیک ها شامل توف و ایگنمبریت همراهی می نمایند . توده ها ی مزبور سری ماگمایی کالک آلکالن را نشان می دهند . شکستگی ها ( گسله ها ) و درزه های فراوانی که در واحدهای آذرین ائوسن منطقه شناسایی شده اند ، عامل اصلی تغییر و دگرسانی عموماً هیدروترمال منطقه قلمداد می شوند . این گسل ها و درزه ها که عموماً دارای روند میانگینی مشابه زون زاگرس می باشند ، آلتراسیون هایی مانند سیلیسی شدن ، کائولینیتی شدن و دیگر انواع آلتراسیون ه ا را در منطقه باعث گردیده اند . در این تحقیق سعی بر این است که منطقه از دیدگاه پتروگرافی و پترولوژی مورد بررسی قرار گیرد . در این راستا ضمن استفاده از تفسیرهای ژئوشیمیایی که بر اساس داده های آنالیزی نمونه ها صورت پذیرفته است ، خاستگاه ماگمایی توده ها مشخص گردند . بررسی زون آلتراسیون و نقش شکستگی ها در ایجاد آن از دیگر اهداف این تحقیق به شمار می رود

پترولوژی - خاستگاه ماگمایی – آندزیت – رزن همدان – آلتراسیون - ژئوشیمی