امیرسینا قطاری - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،
آرش روزبهانی - استادیار، دکترا فیزیولوژی گیاهی، عضو هیئت علمی گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه واحد رودهن
فائزه فاضلی - استادیار، دکترا فیزیولوژی کیاهی، عضو هیئت علمی گروه زیست شناسی دانشکده زیست شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،

جهت بررسی کنترل علف‌های هرز به روش مدیریت تلفیقی در مزارع لوبیا آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان دماوند در سال 1392 انجام گرفت در این آزمایش فاکتور اصلی شامل دو سطح کنترل مکانیکی (عدم کولتیواسیون و یک بار کولتیواسیون) بود و فاکتور فرعی شامل شش سطح کنترل شیمیایی به وسیله علف‌کش ایازتاپیر (عدم کاربرد علف‌کش، کاربرد پیش رویشی علف‌کش ایماز تاپیر با دز کامل 1 لیتر در هکتار، کاربرد پیش رویشی علف‌کش ایماز تاپیر با دز کاهش یافته 5/0 لیتر در هکتار، پس رویشی علف‌کش ایماز تاپیر با دز کاهش یافته 3/0 لیتر در هکتار +2 در هزار سیتوگیت، کاربرد پس رویشی علف‌کش ایماز تاپیر با دز کاهش یافته 5/0 لیتر در هکتار +2 در هزار سیتوگیت، کاربرد پس رویشی علف‌کش ایماز تاپیر با دز کامل 1 لیتر در هکتار +2 در هزار سیتوگیت) بود. نتایج به دست آمده که کاربرد کولتیواتور و علف‌کش سبب افزایش معنی‌دار صفات مورفولوژیکی مورد بررسی شد هم‌چنین اثر متقابل دو تیمار تنها بر روی صفت ارتفاع اولین شاخه از سطح خاک معنی‌دار نشد، اما بر روی سایر صفات بررسی شده موجب افزایش معنی‌داری شد. پس می‌توان نتیجه گرفت که اثر مدیریت تلفیقی کنترل مکانیکی و شیمیایی به سبب کنترل علف‌های هرز موجب افزایش رشد گیاه زراعی لوبیا می‌گردد.

مدیریت تلفیق،کولتیواسیون، کنترل شیمیایی، پرسوئیت (ایمازتاپیر)، لوبیا