غریب فاضل نیا - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، جغرافیا، ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل
مهدی معصومی جشنی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، جغرافیا، ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل

کشاورزی ارگانیک را می‌توان به عنوان نوعی کشاورزی تعریف نمود که هدف ان، ایجاد سیستم‌های تولیدی کشاورزی یکپارچه، نظام یافته و انسانی است که تضادیث با منافع زیست محیطی واقتصادی ندارد. در این نوع کشاورزی درجه‌ی اطمینان نسبت بهمنابع تجدیدپذیر مورد بهره‌بردرای توسط بخش کشاورزی به حدی است که امکان و توان تولید مقادیر قابل قبولی از محصولات زراعی و دامی و مواد غذایی مورد نیاز انسان و هم‌چنین شرایطی از قبیل مصونیت در برابر آفات و بیماری‌ها برای گیاهان و دام‌ها فراهم می‌آید. جامعه آماری مورد نظر را 5403 خانوار مناطق روستایی تشکیل داده‌اند. که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 358 نفر از سرپرستان خانوارها برآورد گردید. در این تحقیق از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شده، که برای گردآوری داده‌های مربوطه از پرسش‌نامه استفاده شد. سپس پرسش‌نامه‌های جمع‌آوری شده را با استفاده از روش T تک نمونه‌ای در نرم‌افزار SPSS تجزیهو تحلیل کردیم. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که: در بعد آموزشی و ترویجی، گویه (تحقیقات و مطالعات کمی در این زمینه صورت گرفته است با میانگین 4.17 و ضریب تغییرات 20). در بعد اقتصادی ، گویه (فقدان حمایت کافی از طرف دولت با میانگین 4.08 و ضریب تغییرات 24) و در بعد نهاده‌ای گویه (نهاده‌های مورد نیاز در دسترس نیست با میانگین 3.94 و ضریب تغییرات 24). مهم‌ترین چالش‌ها و چشم‌اندازهای پیش‌روی کشاورزان برای توسعه کشاورزی ارگانیک در این منطقه می‌باشند.

چالش‌ها و چشم‌اندازها، توسعه کشاورزی ارگانیک، مناطق روستایی، شهرستان ارسنجان