سپیده پورفلاح - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، بابل، ایران
حسن امینی راد - دکتری مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، استادیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، بابل، ایران
فرهاد قادری - دکتری مهندسی عمران- مهندسی محیط زیست، استادیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، بابل، ایران

فناوری جداسازی غشایی از جمله مهم ترین روش های جداسازی مواد در صنایع مختلف می باشد که به خوبی در سیستم های تصفیه آب و فاضلاب نیز بکار می رود. در کنار عملکرد مطلوب این روش، گرفتگی منافذ غشاءها یکی از موانع اصلی بر سر راه گسترش این تکنولوژی می باشد. در این تحقیق با جمع آوری و تحلیل مطالعات صورت گرفته بر روی گرفتگی بیولوژیکی سیستم های بیوراکتور غشایی (MBR)، مکانیسم مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس در ادامه عوامل موثر بر آن و همچنین روش های کنترل گرفتگی بیولوژیکی مورد بحث قرار گرفته است. نتایج مطالعات بیانگر آن است که پلیمرهای خارج سلولی (EPS) و محصولات میکروبی محلول (SMP) از جمله مهمترین عوامل ایجاد گرفتگی بیولوژیکی می باشند که می بایست راهکارهای مرتبط با حذف آنها مورد توجه قرار گیرد.

بیوراکتور غشایی، بیوفیلم، ترکیبات پلیمری خارج سلولی، گرفتگی بیولوژیکی